Zij houdt ook van mij! (door Samantha)

Zaterdagavond, na een kei-fijn polyamoriecafé in Arnhem (lees meer over deze avond) ga ik met mijn nieuwe liefde Erik voor het eerst naar zijn huis om kennis te maken met zijn vrouw. Heel spannend voor ons allebei, want eerst wilde ze me niet zien. Zij had hem een paar jaar geleden op het polypad gewezen door hem Ageeths boek 'Ik hou van twee mannen' te geven met de woorden: "Dit is wat jij wilt!" Maar verder was het haar zaak niet.

Mensen-mens

Erik en ik ontmoeten elkaar voor het eerst op het PAM-feest en het is meteen heel erg heftig. We weten dat we elkaar, hoe dan ook, weer gaan zien. Saartje gunt het haar man echt en Erik komt voor de eerste keer bij ons thuis. Maar verder wil Saartje niet gaan.

Veel raakvlakken met zijn drieën

Saartje en Erik hebben samen een email adres. We vinden het wonderlijk om tijdens de mailwisseling te ontdekken, dat we met z’n drieën ook best veel overeenkomsten/raakvlakken hebben, zoals:
•    werken als vrijwilliger in/rond de kerk;
•    ook in de sector sociaal/maatschappelijk;
•    hij en ik zijn allebei weggepest op ’t werk;
•    idem trubbels met ex en (mede daardoor) met de kids;
•    we houden alle 3 (o.a.) van Duitse volksmuziek(programma’s)
•    etc. etc.

Erik vertelt haar over mij, o.a. dat ik een mensen-mens ben. Het gaat mij om de persoon, en niet om het ‘blote’ feit dat het persé een hij of een zij moet zijn.

Kennismaken met zijn vrouw

Door onze contacten via de mail en omdat Erik enthousiast over me vertelt, wil ze me na een tijdje graag ontmoeten. Ik krijg een hartelijke uitnodiging van haar om eens kennis te komen maken, en ik mag zelfs met hem slapen bij hen. Voordat het polyamoriecafé begint, vraag ik aan Erik of ik ’s avonds met hem mee kan gaan. Dit natuurlijk na overleg met mijn liefste Dirk. Erik belt naar huis om te overleggen, en het is meteen okay.

Haastige spoed is zelden goed!

’s Avonds in het polyamoriecafe vertel ik dat ik kennis ga maken met Saartje en even na het einde van het officiële deel zwaai ik Dirk uit. Dirk is ook uitgenodigd door Erik maar hij heeft de volgende dag andere afspraken. Hetvoelt heel raar, dat hij ‘alleen’ naar huis gaat. Dirk heeft er gelukkig zelf totaal geen moeite mee, hoor ik later van hem. Ondanks alle gezelligheid en de open sfeer in het polyamoriecafe willen Erik en ik Saartje niet al te lang laten wachten. We vertrekken snel. Haastige spoed is zelden goed! We zijn Velp bijna uit, als ik tot de ontdekking kom dat ik mijn tasje vergeten ben, dus wij weer terug. Ik zit net weer in de auto, als Erik ontdekt dat hij zijn bodywarmer vergeten is. We moeten hard lachen. Ik hoef me niet schuldig te voelen dat hij moest terugrijden.

Warm welkom

Bij hun thuisgekomen wacht mij een warm welkom! Overal kaarsen aan, zelfs boven! Ik krijg meteen een dikke knuffel van Saartje. We raken druk aan de praat, ook over de fijne avond in het polyamoriecafe. Zij heeft alles op de site gelezen en weet van wanten! Erik is helemaal gelukkig, een wijntje erbij en iets om te knabbelen: een heerlijk samenzijn.

Met zijn drieën naar bed

Op ’n gegeven moment is het toch een keer tijd om naar bed te gaan. Saartje stelt voor, dat hij en ik eerst gaan en dat ze dan wel een keertje verschijnt. Dit lijkt me geen goed plan, het is al zo laat geworden. Na enig heen en weer gepraat besluiten we om ‘gewoon’ tegelijk te gaan. Sjonge, sjonge: het is echt thuis komen, echt bijna niet te bevatten! Erik slaapt bijna de hele nacht niet (o.a. van geluk) en wij vrouwen van de weeromstuit ook niet!

Kei-gezellig ontbijt

’s Morgens gaat Saartje al vroeg de ontbijttafel dekken met de woorden: "Dan kunnen jullie nog ’n poos samen genieten". Erik volgt haar na enige tijd en ik slaap nog even heerlijk in! Hij komt me lief wakker kussen en in zijn badjas ga ik naar beneden. Dit is van kinds af aan mijn favoriete begin van de dag. Lekker lang zitten we aan het ontbijt en het is kei-gezellig! Het mooie is ook dat Saartje al zoveel weet en omgekeerd natuurlijk ook. Soms ben ik verrast: “Hé, dat weet je al!” Het is net alsof we elkaar al heel lang kennen.

Terug met de trein

Erik laat me nog even van zijn hobby, filmpjes maken op de pc, genieten. Dan zoeken we uit welke trein ik zal nemen. Rap aankleden en na ’n stevige knuffel van Saartje brengt Erik me naar ’t station. Lief zwaait hij me uit. Het is nog geen vertrektijd en ik gebaar dat hij snel naar z’n Saartje gaat!

Oh, wat is ’t leven mooi!

Onderweg naar huis, naar de voor mij allerliefste mens van de hele wereld, zit ik met een hart dat overloopt van liefde. Ik merk dat mensen naar me kijken. Zou ik het uitstralen?  "Tot heel snel!" zeiden we tegen elkaar bij het afscheid. We mailen en bellen wat af en de volgende afspraak is snel gemaakt. Komende zondag gaan Dirk en ik samen naar hen toe. Het is natuurlijk heel fijn, dat niet alleen de mannen elkaar kennen, maar dat hij Saartje ook kent en weet waar ik ben als ik bij hen ben!

Oh, wat is ’t leven mooi!