De aanhouder wint
Ik stond al een paar jaar op PAM. Af en toe geschreven met iemand. En een paar keer met iemand afgesproken. Maar tot een langdurige relatie kwam het niet. Mijn vrouw had ondertussen ook via PAM mensen ontmoet, maar ook bij haar duurde de relatie vaak niet lang. Totdat ze met iemand contact kreeg waar ze direct een klik mee had. Van een eerst voorzichtig aftasten via mail, kwam de eerste ontmoeting. En dat bleek erg te bevallen. Het aantal afspraakjes werd geleidelijk meer. Af en toe bracht ik haar naar haar nieuwe minnaar, die het zeer bevrijdend vond dat ik er zo vrij in stond. En dat was ook zo. Ik vond het mooi om te zien hoe mijn vrouw toeleefde naar haar ontmoetingen.
Ikzelf kreeg via iemand waarmee ik contact had op PAM de tip om mij aan te sluiten bij de Facebook groep van Polyamorie Nederland. Zo gezegd, zo gedaan. Na mij beleefd voorgesteld te hebben, begon ik wat mee te lezen. Kwam berichten van oude bekenden tegen, die ik eerder mijn poly-pad hadden gekruist. En tussen al die berichtjes stond ook een oproep. Een oproep van de beheerders van PAM nota bene. Ze waren op zoek naar mensen, die het leuk vonden om met hen een plan te maken voor de vernieuwing van PAM. Omdat ik zelf IT-er ben, dacht ik: "Wat leuk, daar wil ik best mijn steentje aan bijdragen". Enigszins aarzelend, nam ik contact op met een zekere Helene. Ze was erg aardig in het eerste contact en nodigde me uit om, samen met een aantal andere mensen, eens bij haar thuis langs te komen om over de nieuwe PAM na te denken. Ondertussen had ik al wat meer informatie over Helene ingewonnen en bleek ze, samen met haar man, één van de koppels van een TV-serie "Slaapkamers" te zijn geweest. En op één of andere manier, was juist de uitzending, waarin zij te zien waren op mijn netvlies blijven hangen. Ze leken mij een enorm leuk en open stel te zijn. En nu had ik de kans om hen in levende lijve te ontmoeten!
In de auto op weg naar hun huis bonsde mijn hart in mijn keel. Aangekomen bij hun leuk aangekleede huis, dat een hartelijk welkom uitstraalde, met hartjes en mooie rode en oranje kleuren, drukte ik op de deurbel. De deur ging open en ik zag Helene en Jan staan. Ze begroetten mij hartelijk en ik stapte de drempel over. Het was alsof ik in een warm bad stapte. Wat een liefde, wat een warmte, wat een openheid kwam mij tegemoet. We gingen de gezellige woonkamer binnen, waar nog een aantal andere mensen aanwezig waren. We praatten wat over de opties voor een nieuwe PAM en het werd later en later. Ik vond het allemaal erg fijn en na een hartelijk afscheid, begon ik in de auto op weg terug te mijmeren over de mogelijkheid om vaker bij Jan en Helene over de vloer te komen. Maar ik maakte mij ook geen illusies. Waarom zouden mensen, die al zoveel relaties op diverse niveau's hadden, ook nog tijd vrijmaken voor een wat nerderige IT-er als ik? Mijn verbazing was dan ook groot toen Helene, na een aantal weken van contact (vooral over de nieuwe PAM site) aan mij vroeg hoe poly ik was. Ik wist meteen dat dit een vraag was, waarvan mijn antwoord verstrekkende gevolgen kon hebben. Om een lang verhaal verder kort te maken: Jan, Helene en ik zijn ruim twee jaar later samen gaan wonen. En mijn vrouw, nu ex, is monogaam verder gegaan met haar minnaar. PAM heeft mijn leven een totaal nieuwe, veel beter bij mijzelf passende wending gegeven.
Wil je meer weten over mijn verhaal, kijk op Linda TV naar een serie over ons.
Ik ben twee jaar geleden gescheiden van Christiaan, met wie ik een monogame relatie had. Ik wilde liever niet-monogaam met hem leven, maar daar stond hij niet voor open. Uiteindelijk is de relatie met Christiaan na 23 jaar huwelijk kapot gegaan omdat hij mij twee jaar lang bedroog met een vriendin.
Vandaag precies een jaar geleden ontving ik via PAM mijn eerste bericht van jou. Mijn relatie met Peter was toen al bijna twee jaar voorbij. Volgens jouw PAM-profiel was jij, net als Peter, zo’n feestvierende Achterhoeker. Maar onze correspondentie leidde niet direct tot nieuwsgierigheid naar elkaar. Na een lange radiostilte intensiveerde ons mailcontact zich in december een tijdje.
De afgelopen vijfentwintig jaar heb ik vier langdurige relaties gehad. Met Sylvia ging ik acht jaar. Het laatste jaar verliep behoorlijk stroef. Op een gegeven moment kwam Sylvia met de mededeling dat ze een relatie erbij wilde en dat ze ook met die jongen naar bed wilde. Daar had ik toen veel problemen mee. Ik voelde me afgewezen. Het gebeurde daarom ook niet. De relatie liep uiteindelijk stuk.